AN ANGEL

Piękne, słoneczne, wrześniowe popołudnie. Słońce wisi na niebie coraz niżej zmieniając swoje barwy w ciepłe i głębokie. Powietrze jest tak przyjemne, łagodne i orzeźwiające, że nie sposób się nim nie nacieszyć. Przez kopuły gęstych jeszcze drzew, przedzierają się delikatne promyki słońca muskając mnie po twarzy. Choć idę pod ich prąd, nie rażą mnie wcale, a przyjemnie ocieplają i przyciągają do siebie. W okół cisza i spokój, w powietrzu unosi się zapach splecionych ze sobą końcówek lata i początku jesieni. Przepiękna gra świateł mieni się w oczach, wszystko choć ożywione, powoli chowa się do jesiennego snu, wypełniając się głęboką paletą stonowanych barw. Mam wrażenie, jakby na moich oczach liście zalewały się złocistym gradientem, a aura panująca dookoła przesiąkała aromatem zbliżającego się października. Siadam na ławce pod drzewem i podziwiam czarujące smugi światła padające raz na mą twarz, raz na nogi, a raz uciekając gdzieś dalej. Oddycham głęboko jakbym chciała zabrać ze sobą ten piękny widok i zapach. Jedyne określenie, które ciśnie się na usta to 'cudownie'. Ta piękna otoczka wisząca nade mną sprawia, że zaczynam nadużywać tego słowa. Tak niewiele potrzeba aby nacieszyć oczy. To tylko słońce i czysta, piękna natura, a przenosi mnie w inny wymiar. Klimat jest niezwykle romantyczny i niebiański. A ja siedząc tam w lekkiej, koronkowej, białej sukni, czuję jakbym unosiła się i latała wśród chmur. Niech ta chwila trwa jak najdłużej...

sukienka - DEPARE | sandały - Czas na buty | zegarek - Daniel Wellington | bransoletka - ChouChou