CIIII...

Każdy z nas w wirze codziennych obowiązków, zmartwień czy problemów miewa momenty, gdy nie ma już sił, stres i nerwy przerastają, a całe ciało i umysł woła 'stop!'. Nie ważne jak duże są te problemy, jak wiele obowiązków mamy, czy uczymy się, czy już pracujemy i z jakimi sytuacjami zmagamy się każdego dnia. Każdy człowiek ma swoją własną granicę, po której przekroczeniu pada bez sił i marzy o wyciszeniu. Każdego irytuje, męczy i wykańcza coś innego. Czasem mała błahostka, głupia kłótnia czy gorszy dzień lub samopoczucie potrafi wyssać z nas ostatki dobrego humoru i weny do życia. Małe rzeczy potrafią wytrącić z równowagi, a my często się temu poddajemy i wiele na tym tracimy. Co wtedy robić? Ja uciekam. Uciekam gdzieś, gdzie nie dopadnie mnie żaden problem, rozterka czy łza. Gdzieś, gdzie czas stoi w miejscu, a odczuwam jedynie wiatr, zapach wody i szum trzcin. Jedyna emocja jaka wtedy mi towarzyszy to satysfakcja z osiągniętego spokoju i wyciszenia. Zamykam umysł i nie dopuszczam do niego żadnej negatywnej myśli. Podłączam się jak ładowarka do telefonu i czerpię z tego miejsca ogromną energię, ładując swój akumulator by następnego dnia wstać i stawić czoła całemu światu. To miejsce za każdym razem spada mi z nieba i myślę, że dzięki zdjęciom jakie tu umieszczam, poczujecie jego magię. Życzę każdemu z Was odnalezienie takiej oazy, którą owiniecie się jak kocem i wypuścicie z siebie każdy negatywny impuls. 

sukienka - Choies