Żelazno

Żelazno to mała wioska z jeziorem, cicha i spokojna, bez żadnych krzyków, tłumów, bez zamieszania i szumu. Jest tam pięknie o każdej porze roku, czy to wiosną gdy kwitną kwiaty i drzewa, czy to latem gdy parzy słońce czy też mroźną zimą, gdzie biały, gruby puch pokrywa każdą gałązkę drzew nadając im bajkowy wygląd. Zawsze z tą samą chęcią tam wracam. A dokładniej do mojego domku, położonego na wzgórku, wśród wysokich drzew i zieleni. Mogłabym tam być cały czas, bez przerwy. Nie czuje tam potrzeby internetu i kontaktu ze światem, bo i tak zasięg jest tam kiepski. Jadąc tam odcinam się od zatłoczonego świata pełnego fałszu, zazdrości i chamstwa. Jestem tam tylko ja, bliskie mi osoby i ten spokój, którego nie znajdę nigdzie. Ostatnimi czasy bardzo rzadko tam jeździłam, głównie z powodu braku czasu, nauki i innych obowiązków. Zatęskniłam za tym miejscem, które jest w 100% moje, moje małe miejsce odpoczynku, miejsce wakacji, śmiechu, zabaw, grillowania i siedzenia na dworze do późna. Ponieważ od lipca mam już wakacje, udało mi się ostatnio wyjechać tam na kilka dni ze znajomymi i ukochanym. Jak wspaniale było już pisałam we wcześniejszej notce. Pokazałam też kilka zdjęć a w komentarzach poprosiliście mnie o więcej. Także dotrzymuję słowa i wstawiam mnóstwo zdjęć z mojego cichego zakątka.

Zawsze piękny krajobraz...